Beeldhouwer en tekenaar met een fascinatie voor architectonische structuren en ontwerpen. Zijn belangstelling voor de gebouwde wereld heeft vaak een romantische inslag, zoals in het architectonische beeld waarin twee gebouwen worden uitgewerkt in het danspaar Fred Astaire en Rita Hayworth. ‘Architectuur en Verbeelding’, een tentoonstelling uit 1989 in Fort Asperen, was hem op het lijf geschreven.
Basiscatalogus Han Janselijn • uitverkocht
In januari 2022 is de Basiscatalogus met het oeuvre van de kunstenaar en kunstdocent Han Janselijn (1940-2005) verschenen. Het full-color boek is 290 x 290 mm groot, omvat 180 pagina’s en is hardcover, genaaid gebonden. Janselijn is vooral bekend geworden van zijn beeldende werk dat zich op het snijpunt van architectuur en beeldende kunst bevindt. Daarnaast bevat het boek ook ouder werk waarin de ontwikkeling naar zijn latere werk op de voet kan worden gevolgd. Deze uitgave is uitverkocht.
Han Janselijn, De Grote Bibliotheek, 1986-1987, 35 x 62 x 32 cm, hieronder het interieur
Han Janselijn, De Dans (Fred Astaire en Rita Hayworth in You’ll Never Get Rich), 1991, 212 cm hoog
Han Janselijn, Huisje
Han Janselijn (1940-2005)
Een rijk geschakeerd artistiek universum
Han Janselijn werd in 1940 geboren in Doetinchem en studeerde vanaf 1956 twee jaar aan de Arnhemse Academie Kunstoefening waar hij onder anderen les kreeg van Hendrik Valk. Hij vervolgde zijn studie in Amsterdam aan de opleiding tot tekenleraar waar hij in 1965 zijn diploma MO-B behaalde. In dat jaar trouwde hij met Cathrine Boomsma die hij tijdens zijn studie leerde kennen.
Vanaf 1967 studeerde hij in Nijmegen kunstgeschiedenis bij de roemruchte en inspirerende professor Van der Grinten. Hij zette zijn opleiding voort aan de Universiteit van Utrecht, waar hij in 1975 zijn doctoraal behaalde.
Vanaf 1973 tot 2001 was Janselijn docent aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Arnhem. Evenals Valk was hij tevens docent aan de Academie van Bouwkunst te Arnhem (1979-1987) en aan de Academie van Bouwkunst te Amsterdam.
Vanaf 1965 tot zijn overlijden in 2005 woonde en werkte Janselijn in Arnhem.
In zijn vroege werk als kunstenaar is duidelijk een zoektocht waarneembaar naar een eigen handschrift; een ontwikkeling naar vereenvoudiging van vorm en afbeelding en een analytische benadering van de ruimte. Uit vroege schetsen en tekeningen blijkt al zijn interesse voor architectuur. Zijn werk als docent aan de Academies van Bouwkunst heeft er aan bijgedragen dat zijn ontwikkeling als kunstenaar meer en meer verschuift naar het domein van de architectuur, maar altijd in de vorm van autonome kunstwerken.
Het kruispunt van architectuur en beeldende kunst zal hij niet meer verlaten. De accenten verschuiven in de loop der jaren; van bibliotheken en theaters naar zeer verbeeldende architectuurmodellen waarin mens- en dierfiguren worden getransformeerd tot gebouwen en vervolgens weer naar ontwerpen van huizen met een klassieke inslag alsmede voorwerpen waarmee de interieurs van die woningen kunnen worden ingericht en gedecoreerd. Stoelen, tafels, lampen, kasten, spiegels, kandelaars, fruitschalen, subtiel beschilderde lambrizeringen – vrijwel niets ontsnapt aan de poëtische hand van Janselijn waarin ook de ‘klare lijn’ van leermeester Valk is te herkennen.
Naast zijn werk als docent schept Janselijn een buitengewoon breed, gevarieerd en lichtvoetig, maar desondanks zeer samenhangend oeuvre dat zonder terughoudendheid fascinerend genoemd kan worden. Een oeuvre dat, ondanks de vele verwijzingen naar de kunstgeschiedenis, volledig op zichzelf staat.
